fbpx
Search
Close this search box.

Einduitspraak in Marvin Gaye vs. Robin Thicke & Pharell Williams over Blurred Lines

De federale rechter in Californië heeft eindelijk een definitieve uitspraak gedaan in de Blurred Lines-zaak tussen de erven van Marvin Gaye en Robin Thicke en Pharrell Williams. De aanleiding van de zaak was de mogelijke gelijkenis tussen Got To Give It Up van Marvin Gaye uit 1977 en Blurred Lines van Thicke en Williams uit 2013. De track uit 2013 bevatte zoveel lijkende onderdelen dat volgens de Amerikaanse rechter gesproken kan worden van plagiaat.

In de laatste uitspraak van de rechter is bepaald dat Thicke en Williams in totaal een kleine 5 miljoen dollar aan schadevergoeding betalen aan de erfgenamen van Gaye. Ook krijgen de nabestaanden van Marvin recht op de helft van de royalties op het nummer.

Schadevergoeding inbreuk auteursrecht

Thicke en Williams lijden niet helemaal verlies met deze uitspraak. In maart 2015 oordeelde de rechter namelijk dat beide heren, naast de helft van de royalties, 7,3 miljoen dollar aan schadevergoeding moesten betalen.

Hoger beroep Pharell en Robin

Het duo ging in 2016 in hoger beroep en wonnen dat hoger beroep; de rechter stelde de schadevergoeding bij naar 5,3 miljoen dollar. Ook dat bedrag vonden Thicke en Williams onredelijk hoog en zochten het wederom hogerop. De rechter was van mening dat Robin en Pharell het nummer van Marvin ‘niet bewust hadden gekopieerd’, maar dat het liedje wel ‘zwaar beïnvloed’ is door dat van Gaye.

Steun van andere muzikanten

Opvallend in deze zaak is dat ruim 200 muzikanten Thicke en Pharrell hebben gesteund. Dat snap ik ook wel, omdat de uitspraak verstrekkende gevolgen heeft voor het opdoen van inspiratie uit bestaande werken. Creatief hergebruik en de interpretatie van bestaande werken, is voor veel muziekstromingen de hoeksteen van hun bestaan. Zouden dance en hip hop bestaan zonder samples, remixen en bootlegs? Ik denk het niet (en schreef daar in 2011 mijn scriptie over).

Grens tussen plagiaat en inspiratie

Aan de andere kant, de rechten van de makers van muziek moeten ook genoeg bescherming krijgen. Maar waar de grens ligt, is daarbij vaak onduidelijk. De recente uitspraak van de rechter heeft die grens in ieder geval een stukje in de richting van de oorspronkelijk rechthebbenden (althans, de erfgenamen) geduwd.

T.I. en platenlabels vrijgesproken

De rapper T.I., die ook in het nummer te horen is en ook was aangeklaagd, werd al in een eerder stadium vrijgesproken, omdat zijn aandeel duidelijk viel te onderscheiden van dat van Thicke en Williams. De platenlabels van Thicke en Williams zijn ook vrijgesproken.

Meer informatie over plagiaat en sampling

Wil je de zaak uitgebreider bestuderen? Lees dan ook mijn eerder bericht erover: https://www.danceadvocaat.nl/2018/03/22/breaking-news-toch-auteursrechtinbreuk-door-blurred-lines/ Als je voor een gebruikte sample niet op de juiste manier toestemming hebt verkregen, dan is de sample dus niet “gecleared”. Over het clearen van samples schreef ik eerder deze blog: https://www.danceadvocaat.nl/2018/03/08/clearen-rechten-hoe-heurt-eigenlijk/.

Als ik je kan helpen met het clearen van samples of plagiaat, neem dan contact op.

Dit bericht delen:

Facebook
Twitter
LinkedIn
Pinterest
Reddit
Tumblr
WhatsApp
Email

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

SANDER PETIT LL.M

Contact opnemen met Sander Petit - De Dance-Advocaat
Foto: Wouter Wolfkamp (Nortoir)

RECENTE BERICHTEN

sena betalen

Sena betalen?

De factuur van Buma en Sena; daar had je even geen rekening mee gehouden in je begroting. En nu?

Veel organisatoren staan er niet bij stil dat je aan Buma en Sena moet betalen als er bepaalde muziek op je evenement wordt gedraaid. Maar moet echt je betalen en zo ja, hoeveel?

Lees verder »
artiestenovereenkomst niet vernietigbaar

Artiestenovereenkomst niet vernietigbaar – niet zo Flex voor Ronnie

RONNIE FLEX VERLIEST RECHTSZAAK TEGEN TOP NOTCH

De artiestenovereenkomst tussen rapper Ronnie Flex en Top Notch is niet vernietigbaar volgens de Amsterdamse rechtbank.

Daarnaast wordt geoordeeld dat Ronnie Flex geen mastereigenaar is van zijn tracks. Een flinke domper voor de artiest die zelf een rechtszaak startte tegen het Nederlandse hiphop-imperium.

De zaak kent een aantal overeenkomsten met de rechtszaak tussen Martin Garrix en Spinnin’ Records, maar ook een paar belangrijke verschillen. Ik bespreek ze in dit artikel en geef tips voor zowel artiesten als labels als het gaat over het checken en onderhandelen van #artiestenovereenkomsten.

Lees verder »

SOCIALS